Âlemlere rahmet olarak gönderilen (Enbiya 107) ve bütün insanlar arasında en yüce bir ahlak üzeri olan (Kalem 4) Hz. Peygamber çok merhametli ve şefkatlidir. Hele çocuklara olan ilgi ve şefkati çok daha fazlaydı. O çocukları çok severdi, onlarda O'nu.
***
Bazen küçük çocukları kucağına alır şefkat ile onları öperdi. Bir gün Kutlu Nebi torunu Hasan'ı öpmüştü. O sırada Bedevî bir sahabe olan Akra' bin Hapis de oradaydı. Akra:
"Benim 10 çocuğum var, fakat onlardan hiçbirini öpmedim." dedi Bunun üzerine Allah Rasulü:
"Merhamet etmeyene merhamet edilmez." (Tirmizi, birr,12) buyurdu.
On yaşlarında Hz. Peygamberin civarında olup, on yıl kadar O'na hizmet eden Enes Bin Malik:
"On yıl Hz. Peygambere hizmet ettim, hiç bir gün beni azarlamadı" der. ve O'nun engin merhametini ifade eder bizlere.
Çocuklara ilgi ile yaklaşır ve onları çok güzel bir dille eğitirdi. Bir gün hurma ağacına taş atarak hurma devşiren bir çocuğa tebessüm ile:
"Yavrucuğum! Yere düşmüş olanları ye. (İbni Mace, Ticârât, 67) sözü ile incitmeden ona bir hakikati öğütlemiştir.
***
Onlarla selamlaşır, bazen de şakalaşırdı. Ve onların isteklerini geciktirmeden yerine getirirdi. Bir gün torunu Hüseyin'i omuzuna almıştı. Hz Ömer:
"Ey çocuk! Bindiğin binek ne güzeldir" dedi. Bunu duyan Allah Resulü:
"O da ne güzel binicidir." (Tirmizi, menâkıb, 30) buyurdu.
Asla kız-erkek çocuk arasında bir ayrım yapmaz, çocuklar arasında adaleti davranmayı emrederdi. Ancak kendisi özellikle yetim çocuklarına biraz daha ilgi ve şefkat ile yaklaşırdı. (Ebu Davud bûyû, 83)
***
Çocuklarımız bize Allah'ın bir lütfu ve emanetidir. Aynı zamanda göz aydınlığımız olan yavrularımız, bu dünyada bizim için bir imtihan vesilesidir. "Saldım bayıra, Mevlam kayıra..." mantığı ile geleceğimizin teminatı olan çocuklarımızı yetiştirmemiz mümkün değildir.
***
Onları milli ve manevi değerlerle yarınlara hazırlamalıdır. Her anne-baba çocuğunun karnını gıda ile doldurmanın yanında, onların ruhunu ve gönlünü ilgi ve sevgi ile beslenmelidir. Malesef toplumda en sıkıntılı kimseler, çocukluğunda ilgiden ve sevgiden yoksun yetişen kimseler olduğu görülmektedir.
***
İnançlı bir insan olarak her işte olduğu gibi, çocuk terbiyesinde de Hz. Peygamberi örnek almalıdır. Çocuk eğitiminde ahlak ve edebi daha çok önemsemelidir. Anne ve babanın çocuk terbiyesinde en önemli vazifesi de budur.
***
"Hiçbir anne ve baba çocuğuna güzel edep ve terbiyeden daha üstün bir şey vermemiştir." (Tirmizi, birr, 33) hadis-i şerifi bize sevgili peygamberimizin ahlak eğitimini ne derece önemsediğini göstermektedir.
***
Şairin dediği gibi:
Edep Bir Tâc imiş nuru Hüda'dan
Giy ol tacı kurtul her belâdan.
Çocukların eğitiminde en önemli etken hiç şüphesiz ki anne ve babadır. Anne ve baba çocuğunu helal rızık ile büyütmeli, aynı zamanda ona güzel örnek olmalıdır.
---
Meşhur sosyolog İbn-i Haldun der ki:
"Siz çocuklarınızı terbiye etmeyin, kendinizi terbiye edin. Zira nihayetinde çocuklarınız size benzeyecektir."
Unutmayalım ki; Üzüm üzüme baka baka kararır, armutta dibine düşer... vesselam
Sadık Kösterelioğlu
Kartal ilçe vaizi
- - - -
