Ben öleceğim,

Sen öleceksin,

O ölecek!

Biz öleceğiz,

Siz öleceksiniz,

Onlar ölecek!

***

Binlerce insan öldü. Milyonlarca insan öldü ve her gün ölmeye de devam ediyorlar. Kimisi genç yaşta öldü, kimisi kundakta ölürken kimisi de 100 yaşından sonra öldü.

***

İlk insan Hz. Adem'de öldü onun aşkı olan çocuklarının annesi Hz. Havva'da öldü. İlk insanı (kardeşi Habil'i) öldüren Kabil'de öldü. "Ben Tanrıyım!" diyen Nemrut'ta öldü, "Allah'tan başka İlah yoktur" diyen Hz. İbrahim'de öldü.

***

"Ben Tanrıyım!" diyen Firavun öldüğü gibi, "Allah'tan başka İlah yoktur" diyen Hz. Musa'da öldü. Hiroşima'ya, Nagazaki'ye atom bombası atanlar öldüğü gibi atom bombasından dolayı yüz binlerce insanda öldü.

***

Bu ne dünya kardeşim ölen ölene!

Bir de hiç ölmeyecekmiş gibi yaşayanlar!

***

Evet. İlk Peygamber'den son peygambere kadar hepsi öldü. Peygamberlere ve Allah'ın birliğine iman edenlerde öldü, ateistler ve Budistler de öldü.

***

"Ben ölünce bir elimi tabutumun dışına atın. İnsan oğlu görsün ki Padişah olan Kanuni Sultan Süleyman bile bu fani dünyadan eli boş gitmiştir." diyen Kanuni de öldü.

***

Padişahlar öldüğü gibi, makama geçince kendini padişah sanan zevatlar ve onların kemik yalayıcıları olan her devrim adamları soytarıları da öldü. Ölmeyenleri de bir gün ölecekler.

***

Koç'ta öldü.
Koç gibi sağlıklıydı.
Parası, doktorları, hizmetkarları çoktu ama maalesef oda genç yaşta öldü. Fani dünyadan giderken o da her ölümlü gibi yanında hiç bir şey götüremeden öldü.

***

Kimisi öldü on binler, yüz binler, milyonlar "Biz ondan razıyız, Allah'ım sende razı ol" dediler. Kimisi ise öyle kolay kolay canını teslim edemedi. Bağıra bağıra öldü, canı kolay kolay çıkamadı o çok sevdiği bedeninden.

Ne demişler; Ölümünde hayırlısı!

***

Ölüm üzerine veciz sözlerde yok değil. Ne demiş Üveys (Veysel Karani Hz.) "Akşam uyurken ölümü yastığının altında bil, sabah kalktığında ise ilk ölümü görecekmiş gibi yaşa." Ölüm iç karartır ama insanın aklını da başına getirten en acı gerçektir. Ölüm üzerine türkülerde yakılmış. "Ölüm Allahın emri de şu ayrılık olmasaydı!"

***

Ölümün getirdiği zoraki ayrılık!
Sahi, ölenlerin ayrılığı ne kadar sürecek? bilen var mı?

***

Ha, birde ölenler nereye gidiyorlar? Ruh nereye gidiyor? Hıristiyanlar ölülerine makyaj yapıp süsleyip püsleyip cenaze töreni yaparlar. Müslümanlar ise ölülerini güzelce yıkayıp, paklayıp bembeyaz kefenle kabire koyuyorlar. Ölülerini yakıp küllerini savuranlar da sayıca az değildir dünya da. Kabir cennetten bir bahçe mi? Cehennem den bir kuyu mu?

***

Hz. Ali, ahrete inanmayan birine, "Eğer yoksa benim kaybedecek bir şeyim olmaz. Ya varsa, sen ne yapacaksın'' der.

Hz. Ali, “Eğer senin dediğin doğru ise hepimiz kurtuluruz. Fakat eğer benim dediğim doğru ise, o takdirde ben kurtulurum ama sen helak olursun.” demiştir.

***

"Nereden çıktı bu ölüm yazısı!" diyenleriniz olabilir. Ölümü sıkça anmak lazım. Anmasak ta zaten çevremizden ve haberlerden her gün ölüm haberleri gelmiyor mu? İşte o yüzden ölümü Veysel Karani Hazretlerinin dediği gibi "Akşam uyurken ölümü yastığının altında bil, sabah kalktığında ise ilk ölümü görecekmiş gibi yaşa."

***

Önemli olan baki olan gök kubbede hoş seda bırakmaktır değil mi?

Ne demiş Şeyh Edebali "İnsanı yaşat ki Devlet yaşasın!"

Odun gibi gelip kazma gibi gidenlerin vay haline.

Bir ağaç ekebiliyor musun şu fani dünyaya!

Bir insanın hayata tutunmasına vesile olabiliyor musun? Bir günün diğer gününe denk mi yaşıyorsun! Öyle ise ziyandasın.

***

Ne demiştik;

Ben öleceğim,

Sen öleceksin,

O ölecek!

Sağlıcakla kalınız...