Yeni Şafak Gazetesinden Ahmet ÜNLÜ, son haftalarda liselerde sergilenen protesto ve bildiri tiyatrosundan yola çıkarak: “Okul idarelerinde tedbir alınmazsa geleceğimiz sıkıntıya girebilir.” başlıklı bir yazı kaleme almış. Sanki liselerde sergilenen olaylar, müdürlerin liyakatsizliğinden kaynaklanıyor. Tam aksine, liyakatli yöneticileri bu okullarda istemeyenler gürültü çıkarıyor. Alışılmış düzeni bozulanlar, öğrencilerimizi ve okullarımızı kendi kirli hesaplarına alet ediyorlar.

               
Anlaşılan sayın yazarın bu konuda bilgilenmeye ihtiyacı var. Sayın yazar; daha birkaç yıl öncesine kadar, bugün çokça eleştirilen mülakatla atamaları bile aratan yöntemlerle atanmış okul müdürleri, uzun yıllar okulların başında kalmışlardı. Kırk yıl aynı okulda müdürlük yapanlar bile vardı. 2010 yılında yapılan ilk rotasyonla hareketlilik sağlandı. Arkasından sınavlı atamalar, sınav ve mülakat karışık atamalar yapıldı. Sınırlı da olsa bir kadro değişimi geldi. Bu sayede yeni kavramları kullanabilen, yeniliklere açık idarecilerin sayısı çoğaldı. Okullar canlandı, yeni projeler uygulanmaya başladı.

               
Yeni idareci modeli buyurgan, emreden, oturarak çalışan değil; süreçlere müdahale eden, işin içine giren, yük alan iletişime değer veren idareciler oldu. Okulların fiziki yapısı özel okullara yaklaştı. Eskiden her ilçede bir iki okul ön plana çıkarken bugün, bütün okullar belli standarda yaklaştı. Eğitim alanındaki gelişmelere, beklentisi yükselen veli taleplerine ancak böyle cevap verilebildi.

               
Gezi olaylarının, eğitim sistemimize yansımalarını iyi etüt etmeden idareci atamalarının bugünkü halini anlamaya çalışmak, boş uğraş olmaktan öteye gitmez. Bazılarının bir nakarat gibi tutturdukları liyakat, sanki birilerinin tekelindedir. Sanki mevcut müdürlerin tamamı mülakatla atanmış ve liyakatsiz yöneticilerdir. Bugün okullarımızda mülakatla atanmış müdürlerin oranı nedir desen bilmez bu zevat. Proje okullara neden ihtiyaç duyuldu diye kafa yordunuz mu sayın yazar?

               
Liselerde yaşanan olaylar; “okul idarelerinde önlem almazsak geleceğimiz sıkıntıya girebilir.” denilerek geçilen yeni sistemin ve alınan etkin önlemlerin tedirgin ettiği bir kısım odakların işidir. Bunlara pabuç bıraksaydık, bugün geldiğimiz yer tamamen esaret olacaktı.  Bugünkü idareciler, o okullarda milletimizin değerlerini temsil ettikleri için onlara sırt dönülüyor. Müdürler ve okullar; LGBT komisyonlarına ve kime hizmet ettikleri tarafımızca bilinen örgütlerine elaman temin edemedikleri için hedef oluyorlar, liyakatsiz oldukların için değil. Liyakatli olmak, okulun bütün faaliyetlerini, kökü dışarda kurum ve kuruluşlara bırakmak mıdır?

               
Yeni Şafak Gazetesinde yazan bir yazarın bunları bilmiyor olması, okulların başındaki liyakatsiz müdür iddialarından daha acı değil midir? Kulağa hoş gelen, pratikte karşılığı olmayan bu boş söylemlere bir yerlere varamayız. Bu koronun şefleriyle defalarca liyakat testine girmiş ve başarı ile çıkmış arkadaşlarımız okullarımıza sahip çıkmaya devam edecektir.